Poznajecie mnie? Nie? Mam na sobie cieplutki płaszczyk, puszystą czapeczkę i futrzane rękawiczki. I nie przypominam już zziębniętej Dziewczynki z Zapałkami. Zresztą nie mam już zapałek. Dowiedziałam się, że zapałki plus dziecko to……nieszczęście gotowe. Pamiętacie tę zimową mroźną ostatnią noc starego roku? Wtedy przemierzałam ulice miasta i marzyłam o odrobinie ciepła. I wtedy pojawiła się ONA. Naprawdę. Właściwie spłynęła z góry. Przedstawiła się grzecznie, mówiąc, że nazywa się Babcocha i przybywa z niejakiego Grajdołka. Obejrzała mnie od stóp do głów i zamruczała, że coś trzeba ze mną zrobić. No i zrobiła. Zmieniła moje życie zupełnie. Musicie poznać tę najsłodszą ze wszystkich czarownic na świecie ! Koniecznie. Babcocha potrafi wszystko. Absolutnie wszystko. Upozorowała nawet moje zamarznięcie. Wszyscy czytelnicy płakali, czytając baśń, a my śmiałyśmy się, siedząc na chmurze. A, i zapraszam Was do Grajdołka. To najcudowniejsze miejsce we wszechświecie. Mam tu wielu przyjaciół. Na przykład Bernadettę. Jestem bardzo szczęśliwa, tylko czasami zastanawiam się, co na tę przemianę powiedziałby pan Hans Christian Andersen?

Poznajecie mnie? Nie? Mam na sobie cieplutki płaszczyk, puszystą czapeczkę i futrzane rękawiczki. I nie przypominam już zziębniętej Dziewczynki z Zapałkami. Zresztą nie mam już zapałek. Dowiedziałam się, że zapałki plus dziecko to……nieszczęście gotowe. Pamiętacie tę zimową mroźną ostatnią noc starego roku? Wtedy przemierzałam ulice miasta i marzyłam o odrobinie ciepła. I...

"Nie, nie podobają mi się te opowieści".
Urósł mu nos o jakieś 3 cm.
"Nie, są słabe, przewidywalne, takie nijakie".
Nos urósł o kolejne 5 cm.
"Uważam, że nic ciekawego nie wnoszą."
Oho, to już kolejne 10 cm.
"Szczerze mówiąc, to uważam, że nie warto tych bajek polecać".
No i teraz to już można mu na nosie pranie wieszać...

"Nie, nie podobają mi się te opowieści".
Urósł mu nos o jakieś 3 cm.
"Nie, są słabe, przewidywalne, takie nijakie".
Nos urósł o kolejne 5 cm.
"Uważam, że nic ciekawego nie wnoszą."
Oho, to już kolejne 10 cm.
"Szczerze mówiąc, to uważam, że nie warto tych bajek polecać".
No i teraz to już można mu na nosie pranie wieszać...

Pamiętacie czarownicę, do której trafiliśmy błądząc w lesie ? Ile strachu najedliśmy się myśląc, że niebawem zostaniemy przez nią pożarci ? Jej z pozoru cudowny domek zbudowany z łakoci ? Po tej przygodzie unikaliśmy jak ognia spotkania z jakąkolwiek czarownicą, a na samą myśl że mielibyśmy spędzić z nią czas chowaliśmy się pod łóżko.
Wszystko zmieniło się kiedy nasz tata przeczytał nam na dobranoc opowieść o dobrotliwej czarownicy o imieniu Babcocha. O tym jak zmieniła na lepsze życie mieszkańców Grajdołka, ile zyskała dzięki niej Bernadetta, na kogo podziałały czary Babcochy. Polecamy tą lekturę każdemu, a szczególnie dorosłym żeby przypomnieli sobie jak to jest być dzieckiem i aby nas - dzieci lepiej rozumieli.

Jaś i Małgosia

P.S Niech was nie odstrasza rzekoma rekomendacja Baby Jagi. My w nią nie wierzymy - przecież dobrze wiemy kiedy i jak zginęła :)

Pamiętacie czarownicę, do której trafiliśmy błądząc w lesie ? Ile strachu najedliśmy się myśląc, że niebawem zostaniemy przez nią pożarci ? Jej z pozoru cudowny domek zbudowany z łakoci ? Po tej przygodzie unikaliśmy jak ognia spotkania z jakąkolwiek czarownicą, a na samą myśl że mielibyśmy spędzić z nią czas chowaliśmy się pod łóżko.
Wszystko zmieniło się kiedy nasz tata...

Babcocha jest smerfastyczna!

Babcocha jest smerfastyczna!

Nazywam się Czerwony Kapturek i mieszkam w bajkowym Grajdołku.Wszyscy tak na mnie mówią,gdyż nie rozstaję się z moim ulubionym czerwonym płaszczykiem z kapturem.Mam też kochającą Babcię,na którą mieszkańcy pieszczotliwie wołają „Babcocha”,a to dlatego, że ma wielkie serce i nigdy nie odmówiła nikomu pomocy.Ma też ogromną wiedzę medyczną i tajemną.Raz nawet przechytrzyła wilka!Pewnego razu,gdy zwichnęła nogę,Mama poprosiła mnie,abym zaniosła Babci smakołyki i rosół.Gnałam jak wicher przez las do domku Babcochy,ale podczas drogi zboczyłam trochę ze ścieżki,aby nazbierać kwiatów.Wtedy spotkałam wilka.Nie wiedziałam jakie ma zamiary więc wyznałam mu wszystko i byłoby ze mną krucho,gdyby Babcocha nie zajrzała rano do swojej szklanej kuli przepowiadającej przyszłość i nie zastosowała czarodziejskich sztuczek.Dzięki temu podczas połykania Nas przez Bestie,byłyśmy całkowicie bezpieczne.Uwolnił nas uprzedzony wcześniej Leśniczy,a pomysł z zaszyciem dużej ilości węgla w wilczym brzuchu,który przeczyścił go na amen,był genialny!Wilk stwierdził,że ma dość i pokochał warzywa!Od tej pory mieszkańcy lasu są bezpieczni,a ja spisałam całą naszą historie i reszty gawiedzi nadając jej tytuł „Babcocha”,aby każdy mógł poznać niesamowite pomysły mojej Babci,która jest prześmieszna i urządza słodkie podwieczorki w swoim ogrodzie.Społeczność Grajdołka uwielbia jej pyszne wypieki,których smak sprawia,że są szczęśliwi i nikt się na nikogo nie gniewa!Babcocha dobrą radą służy i zapobiega każdej burzy!

Nazywam się Czerwony Kapturek i mieszkam w bajkowym Grajdołku.Wszyscy tak na mnie mówią,gdyż nie rozstaję się z moim ulubionym czerwonym płaszczykiem z kapturem.Mam też kochającą Babcię,na którą mieszkańcy pieszczotliwie wołają „Babcocha”,a to dlatego, że ma wielkie serce i nigdy nie odmówiła nikomu pomocy.Ma też ogromną wiedzę medyczną i tajemną.Raz nawet przechytrzyła...

Dzisiaj dostałem od mamy nową książkę do czytania. Mama dobrze wie co lubię, dlatego byłem przekonany, że będą to nowe historyjki o kowbojach albo Indianach. Mama jednak miała jakiś podejrzany uśmiech! Wręczyła mi książkę o tytule Babcocha i uciekła do kuchni gotować obiad. Na początku byłem załamany. Od kiedy to chłopcy czytają o jakiś czarownicach? Rzuciłem książkę w kąt i usiadłem obrażony w drugim końcu pokoju. Jednak bardzo mi się nudziło, więc zdecydowałem się zerknąć na tę historię. No bo co w końcu, kurczę blade! I wiecie co? To jest o wiele lepsze od historii o kowbojach! To nie tak, że jest tutaj tylko czarownica. Jest w tej historii dziewczynka, trochę jak Jadwinia, i ma niesamowite przygody! Chciałbym znać taką Babcochę, albo umieć czarować jak ona!
Od razu zabrałem ze sobą książkę do szkoły, by wszyscy ją poznali. Alcest zaczął się zastanawiać czy Orzechowe Licho jest bardziej z orzechów włoskich czy archaidowych. Gotfryd na wszelki wypadek postanowił zbierać żołędzie. Kleofas stwierdził, że z Babcochą o wiele lepiej by mu szło w szkole. Wspólnie wymyślaliśmy w czym mogłaby nam pomóc. I nagle zrobiła się niesamowita draka, bo Ananiasz zaczął tupać ze złości i płakać. Mówił, że to oszukaństwo, bo tydzień temu nikt nie zainteresował się jego nową książką o gatunkach roślin. Wariat z tego Ananiasza! Przecież jego książka była do nauki! Na to przybiegł Rosół i trzeba było wracać na lekcje.
Od teraz wszyscy uważnie słuchamy prognozy pogody, by być przygotowanym kiedy przyjdzie niż i wciąż patrzymy czy pod jakąś ciemną chmurą nie wisi czarownica z dużym nosem i małym koczkiem.

Dzisiaj dostałem od mamy nową książkę do czytania. Mama dobrze wie co lubię, dlatego byłem przekonany, że będą to nowe historyjki o kowbojach albo Indianach. Mama jednak miała jakiś podejrzany uśmiech! Wręczyła mi książkę o tytule Babcocha i uciekła do kuchni gotować obiad. Na początku byłem załamany. Od kiedy to chłopcy czytają o jakiś czarownicach? Rzuciłem książkę w kąt...

Ten świat zaskakuje mnie każdego dnia! Odkryłem, że poza mną istnieją też inne DZIWNE ZWIERZĘTA, a niektóre żyją zaledwie jeden dzień, jak Jętki. I wiem, że nie muszę wyruszać dookoła świata żeby odkrywać SENS ŻYCIA. Wszystko to czego potrzebuję mam w zasięgu zmysłów i... dzięki przyjaźni z nią, czyli Orzesznicą. I gdy mi smutno, wiem, że ona mnie zawsze rozbawi! Przebierze się w MASKARADZIE za BABCOCHĘ-czarownicę i woła;
''Mrówkojadzie zobacz ile jabłek w sadzie!'' A ja Mrówkojad świata ciekawy - za każdym razem oglądam się za tym sadem. Zwiedzie mnie nie raz jej gadanie, bo jest jak czarownicy bajanie. Orzesznica mi nigdy nie daruje i zawsze książkę BABCOCHA deklamuje. A wiecie dlaczego? Sami się przekonajcie i tę zabawną książkę i Wy z nami czytajcie! ;-)

Ten świat zaskakuje mnie każdego dnia! Odkryłem, że poza mną istnieją też inne DZIWNE ZWIERZĘTA, a niektóre żyją zaledwie jeden dzień, jak Jętki. I wiem, że nie muszę wyruszać dookoła świata żeby odkrywać SENS ŻYCIA. Wszystko to czego potrzebuję mam w zasięgu zmysłów i... dzięki przyjaźni z nią, czyli Orzesznicą. I gdy mi smutno, wiem, że ona mnie zawsze rozbawi! Przebierze...

Kochani Moi!

Jeśli chcecie, by Wasze życie odmieniło się tak samo, jak życie mieszkańców Grajdołka, koniecznie zajrzyjcie na karty „Babcochy”. I chociaż jestem tylko Misiem o Bardzo Małym Rozumku, coś tam jednak o życiu wiem. Moje życie odmienił mój ukochany Krzyś i wszyscy Przyjaciele ze Stumilowego Lasu. Dlatego im także poleciłem „Babcochę”. Tygrysek tak się rozbrykał z radości, że do tej pory nie może przestać. Prosiaczek – początkowo trochę się bał, ale potem tak się wciągnął, że nie mógł oderwać się od lektury. Królik powiedział, że poleci ją także swoim krewnym i znajomym. Nawet Kłapouchy po nią sięgnął i teraz nie gubi już ogona. Mama Kangurzyca czyta ją swemu Maleństwu i bardzo sobie chwali:) Widzicie zatem, że wszyscy u mnie czytali już „Babcochę”. Najwyższa pora i na Was, Kochani! Gwarantuję, że Babcocha Was oczaruje:)

Wasz Kubuś Puchatek

P.S. Ja właśnie siedzę pod drzewkiem z baryłką miodku i zaczynam powtórną lekturę:)

Kochani Moi!

Jeśli chcecie, by Wasze życie odmieniło się tak samo, jak życie mieszkańców Grajdołka, koniecznie zajrzyjcie na karty „Babcochy”. I chociaż jestem tylko Misiem o Bardzo Małym Rozumku, coś tam jednak o życiu wiem. Moje życie odmienił mój ukochany Krzyś i wszyscy Przyjaciele ze Stumilowego Lasu. Dlatego im także poleciłem „Babcochę”. Tygrysek tak się rozbrykał...

Ech, Babcocha... moja największa konkurencja wśród uczniów doktora Paj-Chi-Wo, ale i największa przyjaciółka. Z wielką czułością patrzę na furtkę w murze okalającym Akademię, która prowadzi do jej domu. Ale zastać ją tam - cóż za cud by to był! Ma jeszcze większą żyłkę do podróży ode mnie. Nie twierdzę, że przeżywa ciekawsze przygody, ale z ogromnymi wypiekami na twarzy wysłuchuję jej perypetii i sam ogromnie żałuję, że nie mogłem w nich uczestniczyć.
Z resztą... mieliśmy razem założyć Akademię. Co prawda nie doszło do tego przez nasze zażarte dyskusje na temat koncepcji szkolenia uczniów, które przeradzały się w widowiskowe kłótnie (tłumaczyłem jej świętymi słowami, dlaczego koniecznie wychowankami muszą być chłopcy z imionami zaczynającymi się od litery A - jak grochem o ścianę!), ale po wszystkim na zgodę przynosiła mi najpiękniejsze piegi! Nieustannie pomocna (nauczyła mnie słuchać zepsutych sprzętów i jak je leczyć), kreatywna (cóż myśmy razem w kuchni z tymi szkiełkami czarowali! Palce lizać!), choć czasami zbyt uparta (po co jej te chmury do podróży skoro sama może nadymać się jak balon i lecieć, mijała się w locie z moim Adasiem).
Jeśli to Was nie zaciekawiło to zawsze możecie poczytać o wydarzeniach z moim udziałem, lecz wiedzcie, że wiele wzruszających, jak i zabawnych historii Was ominie. Nie róbcie sobie tego!
Ambroży Kleks

Ech, Babcocha... moja największa konkurencja wśród uczniów doktora Paj-Chi-Wo, ale i największa przyjaciółka. Z wielką czułością patrzę na furtkę w murze okalającym Akademię, która prowadzi do jej domu. Ale zastać ją tam - cóż za cud by to był! Ma jeszcze większą żyłkę do podróży ode mnie. Nie twierdzę, że przeżywa ciekawsze przygody, ale z ogromnymi wypiekami na twarzy...

Smerfny Las, dnia 33

Moje drogie, małe, niebieskie Smerfy i Smerfiątka!!

Smerfuję do Was ten list, ponieważ pilnie musiałem udać się do olbrzyma Gustawa, który mieszka za siedmioma lasami. Nie będzie mnie przez kilka dni, ale nie martwcie się. Dzisiaj wieczorem odwiedzi Was Babcocha, która we wszystkim Wam pomoże. To dobra czarownica, dlatego pozwoliłem korzystać jej z mojej smerfnej księgi czarów. Babcocha pomogła mieszkańcom Grajdołka i myślę, że z naszym problemem też sobie smerfnie poradzi. Przecież Gargamel, to odwieczna maruda i malkontent, a Babcocha nie z takimi dawała sobie radę w Grajdołku. Nasz gość zatrzyma się w moim smerfnym domku. Łasuchu, mam nadzieję, że zadbasz o podniebienie naszego gościa i zasmerfujesz coś pysznego.
Babcocha, to naprawdę smerfna czarownica. Jak będzie miała czas, to z pewnością opowie Wam ciekawą historię o małej Bernadetcie.
Smerfujący Was Papa Smerf
P.S. Zgrywusie, zaklinam Cię, bądź grzeczny.

Smerfny Las, dnia 33

Moje drogie, małe, niebieskie Smerfy i Smerfiątka!!

Smerfuję do Was ten list, ponieważ pilnie musiałem udać się do olbrzyma Gustawa, który mieszka za siedmioma lasami. Nie będzie mnie przez kilka dni, ale nie martwcie się. Dzisiaj wieczorem odwiedzi Was Babcocha, która we wszystkim Wam pomoże. To dobra czarownica, dlatego pozwoliłem...